Theater van de Slaap
Theater van de Slaap
Het 15-jarig jubileum in 2005 was voor Theaterkoor Multiple Noise wederom een uitdaging om iets origineels op te zetten. Er werd samenwerking gezocht met het bijzondere en sucesvolle Hengelose theatergezelschap KAMAK. Een gezelschap dat bestaat uit spelers met een verstandelijke handicap. Voor de muzikale ondersteuning werd samenwerking gezocht met live band Soul Synergy. Met veel succes zijn er diverse voorstellingen van het jubileumprogramma “Theater van de Slaap” opgevoerd. Al met al een unieke ervaring waar Theaterkoor Multiple Noise met veel voldoening op terugkijkt.
Het verhaal
In het café, van eigenares Big Mama en zoon Gino, heeft het koor deze avond een repetitie. Als blijkt dat de repetitie niet naar wens van de dirigent verloopt, wil hij opstappen. Dit kan echter niet, want in het café heerst één belangrijke regel: Wie het café binnenkomt, komt er die avond niet meer uit. Er komt een gast binnen. Het is Harry, een vaste stamgast met een enorm machogedrag. Alle aandacht is voor Harry, Big Mama voelt zich tekort gedaan en weet hem snel te temperen. Daarna zet ze zoon Gino in om zijn lievelingslied “I’m a train” bij het koor af te dwingen.
Plots komt Harriëtte binnen. Ze woont boven het café en kan van al het lawaai niet slapen. Als ze weg wil gaan, wordt ook zij tegengehouden en moet gedwongen de avond doorbrengen in het café. Ze begint uitgbreid te klagen over wat haar allemaal wakker houdt. Reden voor Big Mama om de avond een andere wending te geven en iedereen in het café eens lekker te verwennen. Harriëtte blijft echter in de ban van haar slaapprobleem en vraagt Harry om hulp. Harry heeft een goed idee, maar daar denkt Big Mama anders over. En of Harriëtte dáár weer vrolijk van wordt?
Repertoire 2005 – 2006
Onderstaande nummers zijn gebruikt in de productie ‘ Theater van de Slaap’.
| Titel | Arrangement |
| Ain’t no mountain high | Nickolas Ashford |
| Biceps | M. Jackson |
| Dana Dana | Onbekend |
| Don’t go breaking my heart | Carte Blanche/Ann Orson |
| Feel the rythm | Martin Schuster-Zimmering |
| Greased lightning | Musical Grease |
| I’m a train | Albert Hammond |
| Unchained Melody | Alex North |
| Het regent zonnestralen | Acda en de Munnik |
| Vivace | Pierre Wijnnobel |
| Willkommen | Musical Cabaret |
| You’re my best friend | Queen |
Recensie
Een uur puur muziekplezier
TC Tubantia, 19 september 2005
THEATER/MUZIEK
HENGELO- Rabotheater (Eijsinkzaal), zaterdagavond.
Première muziektheaterproductie Theater van de Slaap door theaterkoor Multiple Noise, Theater Kamak en Band Soul Synergy, het geheel o.l.v. Dirigent Ton Annink en Regisseuse Lineke Visschedijk.
Het derde lustrum van theaterkoor Multiple Noise kreeg zaterdagavond een extra dimensie door de samenwerking met Theater Kamak en de begeleidingsband Soul Synergy. In krap een uur werden tijdens de première van muziektheaterproductie Theater van de Slaap in het Hengelose Rabotheater alle troeven uitgespeeld: strakke samenzang in smaakvolle arrangementen, goed ondersteund door het swingende combo en gelardeerd door de onbevangen humor van de acteurs en actrices van Theater Kamak.
Het verhaal heeft niet veel om het lijf, maar dient daarom juist als perfecte kapstok voor de aanstekelijk leuke liedjes en hilarische tekstimprovisaties. Dat theaterkoor Multiple Noise ook uitstekend zonder instrumentale begeleiding (a capella) kan zingen, bleek uit het openingsstuk ‘Vivace’, maar ook uit de Albert Hammond-kraker ‘I’m a train’, door Kamak-acteurs voorzien van een toepasselijke choreografie. Ook onbegeleid klonk Dana dana, met Hongaarse ritmes, in schril contrast met de daarop volgende onvervalste rocker ‘Greased lightnin’, hier vertaald als ‘Word wakker!’.
Het duo dat ooit de Beatles-song ‘We can work it,out’ vernederlandste naar ‘Weekend wordt het koud’ zou zijn vingers af kunnen likken bij de vondst ‘Gin matras is good genog’ als vertwentsing van ‘Ain’t no mountain high enough’.
Alle geledingen hadden puur plezier en dat straalde er vanaf: de zangers en zangeressen van Multiple Noise, die nog eens hun ziel en zaligheid legden in de ultieme liefdesverklaring tijdens ‘Unchained melody’, het negental acteurs van Kamak, dat met de spontane vondsten soms zelfs dirigent Ton Annink op het verkeerde been wist te zetten en de band Soul Synergy, die de zangers wisten te prikkelen tot puike vocale prestaties. Een goed voorbeeld van dit laatste was de Caribisch klinkede finale ‘Feel the rhythm’.
Al met al een aanrader voor wie er niet bij kon zijn afgelopen zaterdag: er volgen nog enkele herkansingen de komende maand.
Koen Edeling