Music Life

De eerste productie van ons die we volledig in eigen beheer hebben gemaakt. Een uitdaging die wij niet uit de weg wilden gaan en met veel plezier en succes in 2009 op de planken hebben gezet.

Het verhaal

Jannik ziet er fantastisch uit. Hij is geliefd en verdient veel geld. Hij is nieuwsgierig en durft alles. Tenminste, dat zou hij willen. In het echte leven zit niet alles mee. Hij is teleurgesteld geraakt in de liefde en voelt zich soms alleen. Hij wil de virtuele wereld ontdekken, een eigen “second life” maken en gaat daarvoor op zoek naar de ware. In die virtuele wereld kan namelijk alles, zo heeft hij gehoord. Je kunt zijn wie je maar wilt en je kan je geweldig voordoen. Ook al voel je je rot.

Elsie is ook op zoek naar haar ware. Ze wordt door vriendinnen meegesleept en “het NET” opgestuurd. Het lijkt haar wel wat om te daten terwijl je een “bad hairday” hebt. Om te kletsen terwijl je snipverkouden bent. Zou het haar lukken een man te vinden? Zouden ze elkaar tegenkomen? En als ze elkaar dan tegenkomen, valt het dan tegen of wordt het mooier dan de virtuele wereld maar zelfs kan voorspellen?

Repertoire 

Onderstaande nummers zijn gebruikt voor de productie ‘Music Life’.

TitelArrangement
Under the bridgeRed Hot Chilli Peppers (arr. Ton Grondman)
It’s my partyWally Gold, John Gluck jr (arr. Stefan Kalmer)
Lente in TwenteToontje Lager (arr. Ton Annink)  
Het regent zonnestralenAcda en de Munnik (arr. Jetse Bremer)
Mijn mail is leukerAkke Feenstra (arr. Jolanda Stelma)
Never nooit meerGordon (arr. Dirk Schaadt)
Cum DecoreTielman Susato, 1561 (arr. Florent v Ommeslaeghe)
I’m so excitedPointer Sisters (arr. Martin Cornelissen / Ton Annink)
Multiple Magic MedleyQueen / Herman v Veen / K3 (arr. Ton Annink)
Fiets & BrommerClouseau (arr. Eduard Ponten)
KayamaKarl Jenkins (arr. Henk Thissen)
Met de vlam in de pijpHenk Wijngaard (arr. Judith Kroeze)
I can’t make you love meBonnie Raitt (arr. Myra vd Jagt / A. Jansen)
Lean on meBill Withers (arr. Andre Bijleveld / Ton Annink)

Foto’s Music Life 2008

Recensies

Muziektheater op aanraakbare afstand

maandag 20 april 2009 | 03:16

Met een bescheiden vaartje toert Multiple Noise door de regio met haar muziektheater ‘Music Life’. Als recensent had ik het voorrecht om in september vorig jaar de première van deze productie mee te mogen maken in het knusse Stadstheater De Bond in Oldenzaal.

De voorstelling werd toen goed ontvangen en blonk vooral uit door toegankelijk en onderhoudend theaterspel in een beperkte setting. In de kleine en intieme thuishaven van Theatergroep Kamak in het oude industriehart van Hengelo kwam ‘Music Life’ nog wat dichterbij het publiek.

De vaste Kamak-bewoners, enthousiaste en ijverige mensen met een verstandelijke handicap, traden op als gastheer in hun eigen thuishonk. Dat gaf een zachte en vriendelijke draai aan de sfeer van de avond.

Doordat de zaal slechts een beperkte hoeveelheid publiek kan herbergen, waren de koorleden op aanraakbare afstand aanwezig. Pontificaal gezeten op de eerste rij genoten de Kamak-acteurs volop van de interactie en de grappige details in de optredens.

De voorstelling van Multiple Noise had vergeleken met de première geen noemenswaardige veranderingen ondergaan. De verhaallijn, vaag en vooral op de achtergrond aanwezig, had nog steeds niets om het lijf: in hun zoektocht naar ‘de liefde’ proberen Jannik en Elsie links en rechts wat uit met Hyves, internet en speeddaten.

Het zijn opnieuw de gekozen liedjes en de daarbij behorende aankleding die ‘Music Life’ charme geven. De changementen verliepen nog soepeler dan voorheen en sommige hilarische details kwamen wat nadrukkelijker naar voren. Het semi-barokke ‘Cum Decore’ lijkt gezongen op een repetitieavond en sommige koorleden menen zich extra te moeten uitsloven. Origineel waren vooral de vondsten. Om maar eens te noemen: de brommer die met veel kabaal het toneel komt oprijden als intro voor het liedje ‘Fiets’ van Clousseau, blijkt een kleuterdriewieler te zijn. En de zingende en hunkerende vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs in het truckerliedje ‘Met de vlam in de pijp’ hebben sponzen onder hun oksels waarmee ze tevens verwijzen naar een sponsoractie.

Zangtechnisch heeft Multiple Noise ook behoorlijk wat in zijn mars. Meerstemmige en a capella gezongen nummers komen er net zo overtuigend uit als die met pianobegeleiding. De komende voorstellingen zijn zeker een aanrader voor liefhebbers van klein theater.

Karel Masselink

Multiple Noise: lieve uitstraling en kleine sfeer in Music Life

zaterdag 27 september 2008 | 03:04

Lief en klein, zo kan de muzikale productie Music Life van Theaterkoor Multiple Noise uit Hengelo worden gekarakteriseerd.

Lief, wat betreft de inhoud en de uitstraling van het geheel en klein gezien de beperkte omvang van de beweegwereld en de sfeer van de gekozen nummers.

Een grappige link met de virtuele werkelijkheid is verkregen door elementen als Hyves, e-mail en internetdaten subtiel aan het programma toe te voegen.

Dat Multiple Noise zich destijds als koor op het theatervlak heeft begeven is een goede zet.

Theaterelementen geven een extra dimensie aan de luchtige eigentijdse koormuziek waarmee wordt gewerkt. De leden maakten zich allerlei toneelvaardigheden eigen. Hierdoor verlopen optredens en changementen losjes en soepel. Er is geen overbodige opsmuk of gekunsteldheid. Volgens het programmaboekje worden een man en een vrouw, Jannik en Elsie, gevolgd in hun zoektocht door de virtuele wereld. Het blijkt echter dat deze ‘verhaallijn’ maar heel terloops in beeld komt. Het sterke zit hem vooral in de optredens. Heel divers zijn de liedjes die uit allerlei hoeken en gaten bijeen zijn gesprokkeld. Alles gaat gepaard met een knipoog naar de werkelijkheid en naar believen zijn teksten aangepast en is de muziek opgevrolijkt. Verlangen en jaloezie gaan in de liedthema’s hand in hand. Na een stemmig ‘Under the Bridge’ van de Red Hot Chili Peppers laat de opgewektheid van het nummer ‘Lente in Twente’ de sfeer openbreken.

In ‘Mijn mail is leuker’ proberen de mannen en de vrouwen elkaar de loef af te steken met hun taalkundige vaardigheden. Opeens staat het koor in een klassieke opstelling en zingt het Renaissancelied ‘Cum Decore’.

In de liedjes ‘Fiets’ en ‘Brommer’ van Clouseau, maakt een man vergeefs indruk op een vrouw. De spontane instrumentale medewerking van koorleden geeft extra charme aan de vrij sobere pianobegeleiding. Zo is het op zichzelf staande nummer ‘Kayama’ vooral heel erg mooi en verkrijgt het door de toegevoegde djembé-ritmes en de warmbloedige zang een prachtige Afrikaanse sfeer.

Karel Masselink